Woensdag 7 november
Door: Anke
Blijf op de hoogte en volg Anke en Harry
11 November 2007 | India, Mysore
We zwerven langs de door doeken overschaduwde paadjes en kopen hier een paar velletjes bindi's, daar wat zaden en ergens anders weer een vijzeltje. De ons aangeboden bloemen, parfums en nog vele andere begeerlijke waren laten we aan onze neus voorbij gaan. Het leukst vinden we de groentenmarkt, waar de vruchten kunstig liggen opgestapeld. Allerhande onbekende soorten pompoenen, pepers en kalebassen brengen mijn innerlijke tuinkabouter aan het stuiteren.....
Nog lang niet uitgeshopt, verkennen we de drukke straten rond de markt en kopen cadeautjes voor onze dierbaren. Van Harry krijg ik een gouden Ganesha, in luxe cadeauverpakking, om mij tegen ongeluk te behoeden als hij niet in de buurt is. Die doe ik voorlopig dus niet meer af!
Het paleis van de maharadja laat zich niet zo gemakkelijk beschrijven. Een vleugje oud Egypte, een mespuntje Dolmabahçe, een flinke scheut Alhambra en tenslotte een pittige hoeveelheid Efteling; goed schudden en zie daar, een sprookjespaleis met tuin in Indiase Jugendstil. We zijn er stil van. Wat een pracht in de ontvangstzaal met gebrandschilderde koepel; en wat een praal in de gallerij met turquoizen zuilen!
Meer dan een glimp wordt ons niet gegund, dan staan we alweer buiten, met onze blote voetjes op de hete stenen. We vluchten snel een tempeltje in, even uithijgen!
In een apart paleisje vinden we meer persoonlijke bezittingen van de familie, variërend van trapauto's tot zilverwerk, muziekinstrumenten, meubels en schilderijen. In de lijst van één ervan zit nog een babyfotootje, zo ontroerend.....
Nog voor drie uur staan we weer buiten het hek, te vroeg om al naar het hotel terug te gaan. Wat nu? Met duidelijke tegenzin stelt Harry voor naar de dierentuin te gaan. Met de tuk zijn we er zo. Het is er heerlijk koel en rustig. We slenteren wat tussen de zebra's, neushoorn, tijgers en de enige dierentuingorilla die Azië rijk is, tot de muggen ons terug naar ons hotel jagen.
Het restaurant waar we dineren heeft een gezellige sfeer en de kaart biedt goede mogelijkheden: eindelijk eens eten zonder dat de tranen in je ogen schieten! Er is life muziek en boven elk tafeltje hangt een rood gloeilampje met trekkoord waardoor je het zelf aan en uit kunt doen. Of dit dient om de ober te roepen of om je vrouw in de aanbieding te doen, is ons niet helemaal duidelijk maar wat geeft dat?
Toch blijven we niet lang want ons wacht nóg een uitje: de kermis. We hebben deze, na wat moeizaam navraag her en der, weten te localiseren bij de oostpoort van het paleis. Een schitterend verlichte toegangspoort straalt ons tegemoet. Eenmaal binnen is het een gezellige boel, een combibatie van jaarmarkt en kermis. Het doet sterk denken aan Koninginnedag. We zijn de enige buitenlanders en trekken daardoor wel enige aandacht. De attracties zijn heerlijk primitief, zo'n beetje jaren dertig. De mensen vermaken zich kostelijk, en wij ook, op onze manier. We wagen een ritje in het reuzenrad, dat niet hoog gaat maar wél heel hard. We kijken elkaar diep in de ogen; als we ergens anders naar kijken worden we een beetje misselijk. En boven in het reuzenrad..... neemt Harry nog maar eens een foto.
De uitbater is niet van plan zijn enige klanten zomaar te laten gaan. We draaien door! Pas als we een paar keer heel hard "Stop!" roepen, zet hij de helse machine met duidelijke tegenzin stil, waarna we op zoek gaan naar de uitgang.
Zo komt er een eind aan een heerlijke dag en een avond met een gouden randje.
-
11 November 2007 - 11:19
Inge:
Wow. Ik wil ook naar Mysore. Het klinkt als een reuzegezellige stad. Nog veel plezier verder. -
11 November 2007 - 18:02
Annie Freese:
Beste Anke en Harry,
Wederom jullie bericht ontvangen en ik dat jullie wel een boek kunnen schrijven omdat je het allemaal zo mooi kunt verwoorden en zie je soms de dingen voor je en dat is leuk hoor. Antoord over de kermis heb ik dus gekregen, een leuke ervaring. Nog veel moois en plezier.
Groetjes uit koud Nederland.
Tante Annie.
-
12 November 2007 - 17:46
Pa En Ma:
Heerlijk toch al dat lekkere fruit.
En wij maar denken dat jullie geen hoogtevrees hebben.En Anke je was vroeger de gootste waaghals van de famillie waarom nu je ogen dicht doen?
Groetjes Pa en Ma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley